TROPICAL JAZZ TRIO - ON PEUT PARLER D’AUTRE CHOSES

Artiest info
Website
 
Label : French Paradox
Distr. : Outhere Distr. Benelux

Het Tropical Jazz Trio bestaat uit Alain Jean- Marie (piano), Patrice Caratini (contrabas) en Roger Raspail (ka, djembe, congas, percussie), als gast horen we op twee nummers Maryll Abbas (accordeon). Hun geschiedenis heb ik al eerder vermeld in mijn recensie van hun eerste album in Rootstime. Net als op hun debuut is er ook hier sprake van een mix van eigen nummers en een handvol composities van meer of minder bekende jazz artiesten. Alain is afkomstig uit Guadeloupe (1945) evenals Roger Raspail en dat is duidelijk te horen in de muziek, je zou dan ook kunnen spreken van Latin Jazz.

Het album opent met het aanstekelijke “A Casa de la Socera” van De la Freire, hiermee wordt onmiddellijk de sfeer van dit album blootgelegd, vrolijke Zuid-Amerikaanse klanken met de nodige swing gebracht. In “Dindé” van Roger Raspail gaat het er wat rustiger aan toe met fraaie piano akkoorden en een zoemende bas, waarna zich weer een ontegenzeggelijk Zuid-Amerikaans ritme ontplooid, heerlijk. “Consolation” is een compositie van trompettist Kenny Wheeler dat hier een uitermate indringende uitvoering krijgt met impressionant pianospel. In het swingende “Mambo Influenciado” is er een hoofdrol voor de accordeon van Maryll Abbas, een verrassende combinatie accordeon en mambo, maar het werkt !

Het bekende “Con Alma” met zijn Zuid-Amerikaanse roots, van Dizzy Gillespie is op het lijf geschreven van dit trio. “Papa Doble” van Julien Dalan is de naam van een cocktail op basis van rum, uitgevonden voor Ernest Hemingway toen hij in Cuba verbleef. In “Sé pou vélo” horen we weer Abbas op zijn accordeon die het ook schreef met Raspail, feestmuziek ! Evenals op hun vorige album is er ook hier een nummer van Horace Silver te horen “Nica’s Dream” een van zijn klassiekers, “Dry bones in the valley” is een showcase voor Caratini die het ook schreef. Het album wordt afgesloten met “The Feast” gebaseerd op Blues on the corner van McCoy Tyner, het is opgenomen tijdens en gezellige maaltijd en de heren praten vrolijk door het pianospel heen, een perfecte afsluiter van het album dat weer enorm weet te boeien, deze gasten hebben volop plezier in hun spel en dat werkt aanstekelijk !

Jan van Leersum.